The Cinelli Brothers ontworstelt zich op haar nieuwe plaat "Almost Exactly" aan flink wat vooroordelen en maakt prachtmuziek die recht uit het hart komt. Al heeft deze band de schijn wat tegen, hun stevig door het verleden beïnvloede muziek wordt snel steriel en degelijk genoemd en krijgt vervolgens het niet altijd positieve etiket retro opgeplakt. Ook ik had altijd enige reserves bij hun vorige platen, maar "Almost Exactly" is een topplaat. Het is een plaat vol prachtig gedoseerd muzikaal vuurwerk, een plaat vol aansprekende songs met een hang naar het verleden en een plaat waarop deze broers de noten uit hun tenen halen. Het is ook nog eens een plaat die je altijd op kunt zetten en die altijd goed is voor een lekker gevoel. Ik ben vanaf nu definitief fan.

The Cinelli Brothers, Marco (op gitaar en keyboards) en Alesandro (op drums) zijn twee Italianen die in Londen wonen en hebben twee locals, Tom Julian-Jones (harmonica) en Stephen Giry (bas, gitaar en zang) aangetrokken om zich bij hen in deze band te voegen, een band die droomt dat ze Amerikaans zijn en in de jaren zeventig leven. Ondanks dat ze erkenning en zelfs prijzen hebben gewonnen op verschillende bluesfestivals over de hele wereld, hebben The Cinelli Brothers hun nieuwste album opgenomen in New York met producer Rich Pagano om hun muziek, die normaal de neiging heeft om overal uit te spatten, te verfijnen met hun heerlijke Italiaanse uitbundigheid. En als we schrijven prijzen, in 2022 waren ze de winnaar van de UK Blues Challenge en werden vervolgens tweede tijdens de Internationale Blues Challenge in Memphis, dan kunnen we ook zeggen dat deze band op korte tijd een flink uit de kluiten gegroeide band is geworden.

De band laat zich zoals gezegd stevig beïnvloeden door muziek uit het verre verleden, en zochten vooral hun inspiratie uit de jaren '60 en '70. Hun muzikale invloeden omvatten legendarische opnamestudio's zoals Chess, Stax en Motown, en iconische artiesten als Otis Redding en Muddy Waters. Wil je meer referenties, laten we onszelf een uitdaging stellen: BB King, Doobie Brothers, The Band, Rare Earth, Free, War, Sam Cooke, The Rascals, The Beatles.... Als je denkt aan deze invloeden, krijg je een helder beeld van het genre en de stijl die je kunt verwachten van The Cinelli Brothers. De band krijgt hierdoor met grote regelmaat het predicaat retro opgeplakt wat we ook kunnen zeggen over de cover van hun nieuwe album. Je hoeft maar één nummer van hun vierde album "Almost Exactly" te beluisteren, het eerste bijvoorbeeld, het geweldige "Last Throw Of The Dice", en je bent klaar voor een opwindende reis door de wereld van blues en rhythm & blues, een unieke sound, maar vooral een frisse wind in de blueswereld. Je zal veel plezier beleven aan het uitzoeken waar elk nummer vandaan komt, wat het oproept, de invloeden, enzovoort, en veel plezier beleven aan het luisteren naar de 43 minuten van "Almost Exactly". Je zal gewoon verwondert zijn over hun muziek die groovet, hart en benen verwarmt, zelfs Southern Soul sound uit de jaren '60 en '70 heeft en misschien minder gebruikelijk, zelfs een paar makkelijk te onthouden melodieën heeft. Soms is er niet veel meer nodig voor het maken van een goede plaat.

De nummers zijn gecomponeerd door de hele band, om het uiterst bevredigende effect te bereiken van een coherente groep die echt samen speelt, ongeacht de muzikale stijl van elk nummer. Ze hebben ook de nadruk gelegd op die beroemde melodieën die hen onderscheiden van de rest van de bands die de blues willen heropbloeien. En hoewel de achternaam van Marco en Alesandro het handelsmerk van de band is, zingt iedereen hier, wat bijdraagt aan het gevoel van vitaliteit en nieuwigheid dat hun nieuwe album uitstraalt. De band speelt niet alleen geweldig, maar is ook heerlijk veelzijdig. Het ene moment hoor je pure soul, het volgende moment doorleefde blues. Dampende rhythm & blues als in "Dozen Roses" wordt afgewisseld door het Santana-achtig, "Ain't Blue But I Sigh" met zijn magische gitaren, de verrukkelijke harmonica en de perfect soulvolle zang of "Makin' It Through The Night", dat de Stones hadden kunnen coveren als ze dertig jaar jonger waren geweest en zo hier en daar voegen deze topmuzikanten er ook nog wat psychedelica of zelfs gospel aan toe, zoals in "Prayer", dat bijna klinkt als een voodoo bezwering opgenomen in een vervallen kerk in New Orleans. Het is muziek die me gewoon herinnert aan muziek uit de jaren 70, al kan ik geen band noemen die destijds zo veelzijdig was. "Almost Exactly" zal worden onthaald met termen als fenomenaal en retro, maar de nieuwe van The Cinelli Brothers is voor mij vooral een plaat waarop met hart en ziel grootse muziek wordt gemaakt. En het is ook nog eens muziek die bijzonder aangenaam klinkt.

We zagen de band reeds in de Bosuil in Weert, met hun explosieve podiumdynamiek lieten de broers een diepe indruk achter op ons en ze konden toen al aankondigen dit jaar o.a. op Moulin Blues, Blues Peer en Bospop te staan, maar je kan deze onweerstaanbare band met hun genereuze en opzwepende muziek volgende maand alvast gaan bewonderen op de volgende locaties:

🇧🇪 2 May - The Singer

🇳🇱 3 May - Moulin Blues Festival

🇧🇪 19 May - Peer Blues Festival

🇧🇪 23 May - Blue Rooster, Rotselaar

🇳🇱 24 May - Nixen Meer

🇳🇱 25 May - Blues Aan Zeeto By Jess Moore

Releasedatum: 3 mei 2024